Hospicjum to instytucja, która zajmuje się opieką osób chorych nieuleczalnie, którzy są w czasie terminalnym śmiertelnej choroby. Najważniejszym celem hospicjum nie jest powstrzymanie choroby, ponieważ jest to już niemożliwe, najbardziej istotne jest ulepszenie jakości życia osoby nieuleczalnie chorej.

Hospicjum kojarzy się jako miejsce smutne i depresyjne. Wszędzie przecież tak wiele nieszczęścia i chorób. Pomimo to, w takich miejscach jesteśmy w stanie zapoznać wspaniałe osoby. Możemy spotkać osoby, które pogodzone ze śmiercią mogą spędzić ostatnie lata życia w ciekawym towarzystwie. To z pewnością lepsze niż umieranie samemu w domu. To zresztą wspierające, iż otaczają nas osoby z problemami, stąd
bardziej możemy się porozumieć. Taka pomoc, innej osoby, wspaniały personel, to naprawdę wzmacniające, by nie załamywać się całkowicie. W naszym kraju istnieje dużo takich miejsc, jak hospicjum, lecz i tak jest ich zbyt mało. Europa, jak i Polska coraz bardziej się starzeją. Więcej jest ludzi starszych niż młodych, przynajmniej panuje taka tendencja. Wydaje się więc, że optymalna liczba takich miejsc w Polsce będzie wymagana. Miejmy nadzieję, iż nasze władze zatroszczą się o właściwą politykę w tym zakresie. A jak w historii kształtowała się ta instytucja? Aktualny model opieki hospicyjnej wymyśliła Cicely Saunders–Angielka, jaka w 1967 roku otworzyła w Londynie specjalistyczny ośrodek opieki nad chorymi umierającymi o nazwie Hospicjum Świętego Krzysztofa.

Już jako młoda osoba Cicely pragnęła zostać pielęgniarką, jednakże sprzeciw rodziców sprawił, iż udało się jej zrealizować to marzenie dopiero w 1944 roku. Będąc zatrudniona jako pielęgniarka w szpitalu w Londynie imienia Świętego Łazarza troszczyła się śmiertelnie chorym polskim lotnikiem, Dawidem Taśmą. Z dyskusji, jakie z nim podejmowała, zrodziła się idea miejsca stworzonego dla ludzi umierających. Miejsca, w którym będą w stanie, otoczeni troską, uwolnieni od przykrego bólu, porządkować swoje sprawy oraz przygotować się na dzień odejścia. Realizacja tej szczytnej idei trwała 19 lat, w okresie których Cicely Saunders ukończyła studia medyczne a także odbyła praktykę lekarską w szpitalu Świętego Józefa, którego specjalnością była opieka nad chorymi umierającymi.